randolph carter 6th generation author

lotr ile karşılaştırılabilecek hiçbir fantastik eser veya evren yok.

lord of the rings'i özel kılan o yüzüğün serüveni değil. yüzük bir araç. okurken o araca binip dünyayı geziyorsun. filoloji, mitoloji ve tarih gibi disiplinlerden yararlanılarak ilmek ilmek inşa edilmiş bir dünya var orada. yüzük bahane.

got'u boklamıyorum bu arada. vaktiyle kitaplarını okumuştum, sürükleyici ve derinlikli bir eser. ancak lotr'nin karşısına çıkabilecek bir yapıt yok.

bu sözlüğe ilk üye olduğumda vejetaryendim. hatta o günlerde earthlings belgeselini izleyip etkilenmiş ve hayvansal gıda tüketimini azaltmaya karar vermiştim. vegan olmayı falan planlıyordum. bunun savunusunu sözlükte yapmışlığım da var.

tarih 29.03.2022 ve etli büryan pilavı tarifi veriyorum.

velhasıl film şeridi gibi geçti klişesini yapmaya müsait bir an şu an.

öldükten sonra yapılması gereken ilk 10 şeyden biridir.

4 yıldır üzerinde çalıştığım romanı tamamladım. yayınevlerine göndermeye başladım. birinden dönüş geldi. adam beş dakika beni beş dakika kendini övdükten sonra şartları anlattı. kitabın basılması için yazarın matbaa masraflarının bir kısmını karşılaması ya da ilk baskının telif gelirinden feragat etmesi gerekiyor.

tamam dedim. bundan 4-5 yıl önce olsa kesinlikle kabul etmezdim ama malum, kağıdı falan avroyla alıyoruz. yayıncılık zor iş bugünlerde. yola yeni çıkan bir yayınevinin böyle bir talepte bulunması normal. zaten ahmet ümit falan değilseniz kitap yayınlayarak geçim sağlamak mümkün değil bu ülkede. olay kişisel tatmin. dedim editörle bir görüşeyim.

görüştüm. şimdi benim dosya 150 word sayfası tutuyor. kitap boyutuna indirince normalde 280 falan olması lazım. hadi kassan kassan 350 olur. kadın bana "sizin kitabınız 790 sayfa olacak" dedi.

790 ne yahu! kuran mı indiriyorum? marcel proust muyum ben 790 sayfayı neremden çıkaracağım? kadın almış word dosyasını, sayfa kenarlarını ve satır boşluklarını düzenlemeden çat diye a5 boyutuna indirmiş. 790 sayfa ediyor ama yazı sayfanın 3/1'ini falan kaplıyor. daha basit bir format düzenlemesinden haberi yok ama editör.

nau nau dedim. pdf yayınlayıp eşi dostu darlarım daha iyi.

müzik zevki ve yaşam alışkanlıkları üzerinden bu tür yargılarda bulunmamak gerektiğini düşünüyorum.

mesela caz bugün seçkinci bir tür olarak tanımlanıyor. sanat galerilerinde, lüks restoranlarda ve kültürel düzeyi yüksek ortamlarda caz çalınır. ama caz bir zamanlar kölelerin, abd'nin gettolarına sıkışan siyahi vatandaşların yani varoşların müziğiydi. vaktiyle adorno da dahil olmak üzere birçok kişi tarafından yoz bir tür olarak görülüyordu. hatta bozkırkurdu'nu okuduysanız henry haller'in cazdan ne kadar tiksindiğini hatırlarsınız.

kötü müzik var mı? bence evet, var. arabesk mesela bence fevkalade kötü bir müzik. ama bunu dinlemek birini varoş yapar mı, sanmıyorum.

yaşam alışkanlıkları için de aynı şeyi söylemek mümkün.

bence böyle bir yafta oluşturulacaksa, alışkanlıklar üzerinden değil çevreyle kurulan ilişki üzerinden belirlenmeli. mesela arabesk müzik dinlemenin bir mahsuru yok ama arabayla bangır bangır dinleyip insanları uyandırmanın bir mahsuru var. ya da minderi piknik alanına serip oturmanın kimseye bir zararı yok ama orayı kirletmenin hem insana hem çevreye zararı var. çizgiyi buradan çekmek daha mantıklı geliyor.

türkiye isveç değil şüphesiz, fakat nijerya da değil.

seçimi kaybettiklerinde ortalığı karıştırmayı denerler mi? denerler bence. bunlarda rasyonalite namına bir şey kalmamış. torpil belgesini yanlışlıkla chp milletvekiline gönderecek kadar mal olan tipler bunlar. her boku denerler. ancak başarılı olurlar mı. o şüpheli. silahla seçim bastırma olayı gambiya'da bile tutmadı. yahya jammeh miydi neydi o elemanın adı, seçimi kaybedip koltuğu bırakmamıştı da karga tulumba indirdiler.

türkiye gambiya, kuzey kore veya belarus değil. evet, işleyen bir demokrasimiz yok ama mekana silahla çöker gibi iktidara çökmek sürdürülebilir bir olay olmaz.

halk iradesi de küçümsenecek bir olay değil. zaten seçimi kaybeden bir güruh silahla iktidarda kalmayı başarabiliyorsa ülke failed state konumuna düşmüş demektir. bu da hiçbirimizin can güvenliği olmadığı anlamına gelir. dolayısıyla böyle bir durumda evde kalarak da güvende olunacağının garantisi olmaz.

bununla tehdit edilmişliğim var.

sabah akşam politik tartışmalara girdiğim bir dönemde bu minvalde bir mesaj almıştım. nickini hatırlamıyorum elemanın. elime bir tebligat gelmedi.

şu mahkeme süreçlerine katlanmaktansa tertemiz dayak yemeyi tercih ederim. uyuz olan varsa adres verebilirim.

image

türk korku sinemasından böyle korkunç bir karakter çıkmamıştır.

dalga geçmiyorum. korku yönetmenlerimizin tek bildiği yüzü kömüre boyalı bir kadına çığlık attırıp arkaya ayet yazmak. şu yaratıcılık ve profesyonellik hiçbirinde yok.

"yeni bir yerle anlaştım, 10 gün sonra geçiş yapacağım siz de yeni eleman bulun bu süreçte mağdur olmayın" derdim.

yasal olarak zaten böyle bir hak var. işyerinin koşulları tatmin etmediyse ahlaki olarak da var. personel daha iyi koşullar bulunca gider bu gayet normal bir durum. kaldı ki sorumluluğunu yerine getirip anlaştığın yere ileri bir tarih vermişsin. ihbar süresi, içeride kalan izin gibi bir şeyi mazeret gösterip yarın bile çıkabilirdin.

bence en iyisi açık açık konuşmak.

devlet kurumları artık tarafsızlık iddiasında değil. hatta tarafsız görünmeye bile çalışmıyorlar. bunu biliyoruz. egm ile akp bağcılar ilçe teşkilatı arasından hiçbir fark yok şu sıralar. gördüğümüz kadarıyla kurumsallık da kalmamış.

şu üslubu yönettiğim hesaplardan birinde kullanmayı geçtim teklif etmiş olsaydım işten atılır ve sittin sene sektörde iş bulamazdım. fakat devlet kurumları, orta ölçekli bir şirket kadar bile kurumsallaşmayı dert etmiyor. yakında tarım ve köyişleri bakanlığı'nın twitter hesabında "o gol kaçar mı lan senin elini ayağını s****" diye tweet görürsem şaşırmayacağım.

tarihi kaynaklara göre bir zamanlar kadıköy'de epey bulunan bir hayvan.

hatta romalı soyluların zareta'da -bugünkü kızıltoprak civarı- köşklerinin havuzlarında timsah beslediği rivayet edilir. bu meşhur timsah havuzlarından biri bugünkü zühtüpaşa camii'nin olduğu yerdeymiş.

bunu seneler önce not almıştım ve bir yerde kullanmam gerekiyordu, sorry.

--spoiler--
edgar morin günümüzde astrolojinin gençler arasındaki çekiciliğini "burjuva toplumunun yaşadığı kültürel krize" yoruyor. morin gençlik kültüründe "astrolojinin devrimci bir yeni çağ anlayışına (aquarius çağı) sahip yeni bir ruhani bilginin parçası olduğunu" düşünüyor.

konuyla son derece ilgili olan gerçekse, astrolojiye duyulan en büyük ilgiye "taşrada, kırsalda, çiftçiler veya mesleki yapının en alt katmanlarındaki kişilerde değil, bilakis yoğun nüfuslu şehirlerde ve beyaz yakalılar arasında rastlanması. fransız yazarlar astrolojinin dindışı işlevinde diretmediler ama gene de hayatımızın yıldızlarla ilgili fenomenlerle ilişkili olduğu keşfi varoluşumuza yeni bir anlam katar. artık heidegger'in ve sartre'ın tanımladığı, saçma ve anlamsız bir dünyaya fırlatılmış, özgür olmaya mahkum yabancı, anonim birey değilsinizdir; sartre'ın söylediği gibi sizin durumunuzla sınırlı ve tarihsel koşulunuzla koşullanmış bir özgürlüğe mahkum değilsinizdir. bilakis, burcunuz size yeni bir itibar ve üstünlük kazandırır: tüm evrene nasıl yakından bağlı olduğunuzu size gösterir. hayatınız belki yıldızların hareketiyle belirleniyordur, fakat en azından bu belirlenimin benzersiz bir ihtişamı vardır. her ne kadar, son tahlilde görünmez ipleriyle oynatılan bir kukla da olsanız, gene de cennetimsi göksel bir dünyanın parçasısınızdır.

ayrıca varoluşunuzun bu kozmik önceden belirlenimi bir gizem oluşturur: evrenin önceden belirlenmiş bir plana göre hareket ettiği anlamına gelir; insan yaşamının ve bizatihi tarihin bir
örüntüye göre gerçekleştiği ve bir amaca göre gelişerek ilerlediği anlamına gelir. bu nihai amaç gizlidir veya insanın anlayışının ötesindedir.
--spoiler--

mircea eliade - okültizm, büyücülük ve kültürel modalar

bazen buraya geldiğimde, netflix'teki iskandinav polisiyelerini altyazısız izler gibi hissediyorum. bi olaylar dönüyor ve epey heyecanlı şeyler, belli. fakat konulara hakim olmadığım için anlayamıyorum.

otoyol evlat edinen, tuvaletini kullanmak için girdiği şirkette hiçbir iş bilmeden ve kayıt olmadan aylarca çalışan, bedava kahveyi duyunca tazminattan vazgeçip avukatına saç baş yolduran efsanevi karakter.

tartışmaya kapalı olan iki gerçek var.

1. su 100 derecede kaynar
2. seinfeld, gelmiş geçmiş en iyi komedi dizisidir.

george diye bir karakter var bir kere. adamın loserlığı üzerine destan yazılabilir. laf dalaşına girdiği elemana laf sokmak için başka eyalete giden ve madara olup geri dönen bir karakter. sevdiği kız için latvian ortodoks oluyor kız ülkeyi terk ediyor. müthiş bir şey. herkes hayatının bir döneminde george costanza olmuştur. aslında spesifik bir tipi değil hepimizi temsil ediyor.