1952 yılında john cage tarafından maverick konser salonu'nunda piyanist david tudor eşliğinde ortaya koyduğu sessiz eser. 1940'lı yıllarda zen budizminden etkilenen cage, verecekleri konserle ilgili haber verir, afişler bastırıp, reklam yaparlar. konser günü geldiğinde büyük bir merakla salon gelen dinleyiciler yavaş yavaş yerlerini alırlar. bir süre sonra tudor piyanonun başına geçer, bir yandan notaları açıp diğer yandan da kronometreye basar. ilk bölümü bitirmiş gibi nota sayfalarını çevirir ve orkestra ile birlikte ikinci bölüme geçerler. bu sırada olanlara şaşıran izleyici kendi aralarında mırıldanmaya başlar, hapşırır, hıçkırır, gitmek için hareket eder ve 4' 33'' isimli eseri ortaya koyarlar. cage böylelikle eserini enstrümanlardan değil sadece dinleyicilerin seslerinden oluşturur. 4'33", tarihte ikinci bir örneğine rastlanmamış ve alımlayıcıyı eserin içine doğrudan dahil eden ve onunla şekillenen bir eserdir. bu durumda insan ve doğa sesin üreticisidir. insan sesin ve enstrümanın kendisiyken aynı anda da dinleyici konumundadır. yani hem malzeme, hem üreten hem de tüketen pozisyonundadır. böylelikle eser, bireysel üretim ürünü olmaktan çıkıp toplumsallaşmakta, hayatın akışı içinde yer almaktadır.
4dakika 33 saniye
dakika saniye içerikli başlık görünce aklıma geldi.
nice: all
|
today
search in topic