hiç dostu olmayan insan

nasıl olurda bir insanın başı sıkışınca yardıma koşacak bir dostu olmaz akıl alır gibi değil. dertleşecek, sevincini paylaşak biri hayatında nasıl olmaz? aynaya bakıp bakıp bu soruyu soruyorum ama cevabı belirsiz. can ciğer olduklarım evlenince ben de bu kervana katılmıştım herkes kendi yaşam mücadelesine dalıp gitti. arkadaşım yok mu var. dostum diyebileceğim kişinin de onun bende ki yeri ile benim onda ki yerimin aynı olmadığını hissettiğimden beri gerçekten şu hayatta kendimi çok yalnız hissediyorum. annem, baban ve kız kardeşimden başka bana gerçek anlamda destek olacak kimsem olmadığını çok iyi öğretti bana hayat. evliyken bile bu durum aynıydı. karım dediğim kişi benim en büyük kösteğimdi. ona karşı verdiğim mücadele beni çok yordu. en güzel anlarımı bile kıskanıp bozmaya çalışan eş mi olur. neyse artık bekar hayatımda en azından onun stresinden kurtulmuş oldum.