kediyle uyumak

sabahları alarmı pek duymadığım, duysam da takmadığım için uyandırma garantisi olsun diye yapıyordum ama yazlık bir olay değil.
yumoş , tüylü ve sıcak canını sevdiğimin hayvanı. bir köşeye çekilip efendi gibi yatmayı da akıl edemiyor.
baya mücadele ettim ama yok. veto yedi nihayetinde.

kışın memnuniyetle sarılırız bebeğim.

sanılanın aksine eziyettir. bu biçimsiz hayvan küçücük bedeniyle yatakta insana yer bırakmayacak şekilde uyumayı başarıyor. biraz sokulayım desen tırnakları dünden hazır.

6 kilo bir hanim kizim var.
yatagin ortasina yatiyor inatla. serefsiz.
ona carpmayim diye yamuk yumuk yatiyorum.
jelibon gibi oldum.

yaşanabilecek en güzel, en eşsiz duygulardan. çok fazla tadamıyorum maalesef fakat tadı hep damağımda. yine tek bir gün için her şeyi yaparım.

40 yasinda e*kek jelibon gibi oldum falan diyor.
belli ki dava icin gerekti tum motivasyona sahip, farkli dans figurleri sergiliyor.

(see: ılıklık)

zaten sıcak oluyor bir de kediyle mi uğraşıcam aq?

ben odadan kovuyorum ses etmesinler diye. uyanıkken seviyorum ben. uyurken kimseyi sevmiyorum.

çok karmaşık bir şey, bi bakıyorsun gelmiş burnunu sokuyor koynuna, küçük küçük nefes alıyor yavrum, bir bakıyosun sabaha karşı gelmiş dükkanı yeni açmış fırıncı amcanın ekmek hamurunu yoğurduğu gibi saçlarını, boynunu, sırtını yoğuruyor mırlayarak haspam. bazen yatağın tepesinden fırlamak suretiyle ayak bacak ısırarak uyandırıyor gecenin ortasında. bazen diğer ufak kedimle giriyolar birbirlerine. scooby doo sahnesi gibi bi büyük küçüğü kovalıyor, 1 dk sonra küçük büyüğü. o küçük patilerden at gibi ses nasıl çıkıyor bilinmez. e zaten uyku desen piç. ama pişman mıyım assslaa. gelsin koynumda uyusun hep, kıpırdamam rahat etsin diye küçük bebek tontiş meleğim.. oy kurban olurum annesinin bal böceği...