tuğba södekoğlu

inanılmaz.

zat-ı allerini anlayabilmek adına uzunca bir süre empati kurma gayretine giriştim. yok, olmuyor. ne mazeretler koydum önüme, "dinlemeden etmeden karar vermeyeyim, linçleyenler kervanına balıklama atlamayayım," diye, yapamadım. enkaz altından çıkan kızcağıza karşı tavrı savaş suçlusu olmak mukabilinden... bu yaklaşımı uzun süre hafızalardan silinmeyecektir.

keşke kendini savunmak yerine sadece özür dileseydi. bu millet kendini siktirdiği adama bile "durun elinizi öpeyim" derken seni her türlü anlayışla karşılardı.